Η βροχή χτυπάει τα τζάμια με μανία σαν να θέλει απελπισμένα να μπει μέσα στα σπίτια. Οι αστραπές φωτογραφίζουν κάθε τόσο τη θλιβερή πόλη που κάθε φορά κλείνει τα μάτια από ανασφάλεια. Ο αέρας φυσάει με τόση δύναμη που ταρακουνάει άγρια τα λιγοστά υγιή δέντρα που έχουν απομείνει στα πεζοδρόμια. Ένας άνδρας με μπλε ομπρέλα τσακώνεται με έναν οδηγό ταξί. Ο οδηγός, απ’ ότι φαίνεται πήγε να τον πατήσει αδιαφορώντας για το κόκκινο φανάρι, έχοντας δημιουργήσει ένα φοβερό μποτιλιάρισμα πίσω του.
Τα πανό και τα καπνογόνα, βρεγμένα πια, είναι διάσπαρτα στους μεγάλους δρόμους μετά την πρωινή διαδήλωση και την ανούσια σύγκρουση των εξοργισμένων πολιτών με τα διορισμένα από ένα ανύπαρκτο κράτος όργανα της τάξης. Ένας έφηβος με το παραφουσκωμένο από βιβλία σακίδιο στην πλάτη γυρνάει από το φροντιστήριο των μαθηματικών του και βιάζεται, για να προλάβει να διαβάσει για το φροντιστήριο ξένων γλωσσών, που έχει σε μία ώρα.
Μέσα σε ένα άσπρο παλιό αυτοκίνητο, ένας υπάλληλος ταχυφαγείου καταριέται για άλλη μια φορά την τύχη του, που για πέμπτη συνεχόμενη μέρα σήμερα πέφτει σε μποτιλιάρισμα, κορνάροντας και ελπίζοντας πως ως εκ θαύματος τα υπόλοιπα αυτοκίνητα θα φιλοτιμηθούν και θα προχωρήσουν γρηγορότερα. Αριστερά και δεξιά χαλασμένες νέον πινακίδες καταδεικνύουν συγκεκριμένες μάρκες προϊόντων και ονόματα καταστημάτων.
Διάφοροι τσιμεντένιοι τοίχοι είναι γεμάτοι από ανούσια γκράφιτι, κυρίως συνθήματα ποδοσφαιρικών ομάδων και βρισιές. Ο σημερινός πολιτισμός αυτής της χώρας σε όλο του το μεγαλείο. Στις περισσότερες κολόνες υπάρχουν μισοσκισμένες αφίσες διαφημίζοντας κάποιο προϊόν ή κάποιον τραγουδιστή να τραγουδάει στο τάδε κέντρο νυχτερινής διασκέδασης.
Όσο τεχνητό χρώμα και να αποκτήσει αυτή η πόλη και όσο και να ψευτοβελτιωθεί, πάντα θα υπερισχύει το μουντό γκρίζο του τσιμέντου που καλύπτει κάθε επιφάνειά της. Το καυσαέριο και τα σκουπίδια που την κατακλύσουν είναι πια μέρος της καθημερινότητας για όλους και αποτελούν απόδειξη της οργάνωσης και του βιοτικού και πολιτιστικού επιπέδου της χώρας.
